Bərdə rayonunun 32-lər kəndindən iki qardaş - Elşən və Elnur... Vətəni canlarından artıq sevən, Vətən yolunda canlarından keçməyə hazır olan iki qardaş... Aralarında iki yaş fərq var. Torpaqlarımızın bir hissəsi işğal edildiyindən hər ikisi hərbçi olmağı üstün tutub. 24 yaşlı Elnur Möhbalıyev Aprel döyüşlərində iştirak etdikdən sonra hərbi xidməti davam etdirmək qərarına gəlib. 26 yaşlı qardaşı Elşən də eyni yolu seçib. Hər ikisi kurs keçdikdən sonra kiçik gizir hərbi rütbəsi ilə Vətənə xidmət ediblər.  Elnur Şuşa istiqamətində gedən döyüşlərdə gözlərindən, qolundan və ayağından ağır yaralanır. Elşən də qardaşı kimi döyüşlərə qatılıb, Ağdərə istiqamətində düşmənə xeyli sarsıdıcı zərbələr vurub. Qələbədən 5 gün öncə, noyabrın 5-də şəhid olub.   İgid hərbçilərimizin atası Təvəkkül Möhbalıyev deyir ki, nə qədər çətin olsa da, bir o qədər qürurludur. Azərbaycan Televiziyası Elşən və Elnur Möhbalıyevlərin ailəsindən reportaj hazırlayıb.  Həmin reportajı təqdim edirik:

Azərbaycan Respublikasının Prezidenti İlham Əliyev və birinci xanım Mehriban Əliyeva oktyabrın 17-də Füzulidə yaradılacaq Mərkəzi Şəhər Parkında ağac əkiblər. Redaktor.az xəbər verir ki, Dövlət Şəhərsalma və Arxitektura Komitəsinin sədri Anar Quliyev dövlətimizin başçısına və birinci xanıma yaradılacaq yeni park barədə məlumat verdi. Bildirildi ki, burada şəhər sakinləri və qonaqlar üçün 21 hektarlıq böyük meşə parkı salınacaq. Ərazidə 5000-dən çox Eldar şamı, həmişəyaşıl sərv, zeytun, Şərq çinarı, ağcaqayın və digər növ ağaclar əkiləcək. Bununla yanaşı, sakinlərin asudə vaxtının maraqlı təşkili məqsədilə istirahət guşələri, müxtəlif tədbirlər üçün amfiteatr zonası, kempinq və istirahət yerləri, uşaq və gənclərin yaş qruplarına uyğun əyləncə zonaları, ekstrim velosiped sahəsi və digər guşələr yaradılacaq. Parkda salınacaq su hövzəsi kafe və restoranlarda dincələn sakinlər üçün fərqli mənzərə yaradacaq. Ərazidə 8,2 kilometr uzunluğunda velosiped və 7,5 kilometr uzunluğunda piyada yollarının salınması planlaşdırılıb. Prezident İlham Əliyev və birinci xanım Mehriban Əliyeva parkda ağac əkdilər.

“Təkcə kəndlər?”, “Bəs, Şuşaya nə vaxt çatacağıq?”, “Ordumuz niyə irəliləmir?” və bu kimi suallar sosial şəbəkələri bürüyüb. İnsanların gözləntisi anlaşılandır, 30 ildən sonra həsrətini çəkdiyimiz torpaqlara tezliklə qovuşmaq istəyirik, amma nəzərə almalıyıq ki, əsgərin əlindəki klaviatura deyil və “Enter”i basmaqla 30 illik işğala bir gündə son qoymaq olmur.Azərbaycan əsgəri mümkün olan hər şeyi edir və bunun nəticəsi ortadadır.Düşmənin 4 ilə işğal etdiyi ərazilərin yarısı cəmi 1 aya azad olundu: Cəbrayıl, Füzuli, Zəngilan, Qubadlı da daxil olmaqla 200-dən çox yaşayış məntəqəsi azad edilib.Bir cümlə ilə yazanda adi görünür və təəssüf ki, bəzən “cəmi 200, bəs qalanları?” kimi suallar irəli sürülür.4 il öncəni, “aprel müharibəsini” xatırlayın: 23 il sonra ordumuz bir kəndi – Cocuq Mərcanlını azad etdi, 23 il sonra ilk dəfə üçrəngli bayrağımız Lələtəpədə dalğalananda keçirdiyimiz qüruru xatırlayın.İdmançımızın erməni idmançını məğlub edərkən ekran qarşısında keçirdiyimiz həyacanı, erməni rəqiblərimizə qarşı siyasi, mədəni, idman platformalarında qazandığımız uğurlara görə keçirdiyimiz sevinc hissini xatırlayın.Kiçik qələbəni bayram edən bizlər 30 il sonra 4 şəhəri, 3 qəsəbəni, 200 yaşayış məntəqəsinin azad olunmasına niyə bu qədər rahat və asanmış kimi yanaşırıq?Axı bu torpaqların hər qarışı Azərbaycan əsgərinin qanı, canı bahasına azad olunur.Qarşımızda kofe, isti evimizdə əyləşib fiberoptik internetlə klaviaturaya sarılır, səhər yeməyində Laçını, günorta yeməyində Xankəndini, axşam yeməyində Şuşanı alır, yatmamışdan öncə də “təkcə kənd?” gileyi ilə yumşaq yataqda yuxuya gedirik.Və biz şirin yuxuda olarkən Azərbaycan əsgəri hər qarış torpaq uğrunda döyüşür, mübarizə aparır.Və səhər açılır, əsgərin mübarizəsindən xəbərsiz halda biz yenə rayon tələbinə başayırıq.Həqiqət olmasa belə bununla bağlı maraqlı və yerində olan mizah var: “Komandir zəng edir və deyir ki, sosial şəbəkələrdə yazanlara deyin ki, əsgərlər onların sürətinə çata bilmir, bir az yavaşlasınlar”.Doğrudan da, bəlkə bir az yavaşlayaq, səbr edək, təmkinli olaq.Azərbaycan Ordusu düşmənin 4 ilə işğal etdiyi, 30 ilə möhkəmləndirdiyi torpaqlarda döyüşür.Cəmi bir aya bütün cəbhə boyu istiqamətdə düşmənin 30 il ərzində qurduğu təmas xətti yarıldı, bunkerlər yerləbir edildi. Ermənistan ordusu darmadağın olub, minlərlə canlı qüvvəsi məhv edilib, yüzlərlə hərbi texnika ələ keçirilib.Bunu Azərbaycan ordusu edib və Ali Baş Komandanın bəyan etdiyi kimi, sona qədər gedəcəyik.Amma biz nə edirik? Azad olunan kəndlərə lağlağı edir, “Cəbrayılın kəndləri qurtarsaydı, qabağa gedərdik” kimi zarafatlar qoşuruq.Çünki döyüşən biz deyilik, hər kəndin, hər məhəllənin uğrunda mübarizə aparan biz deyilik və hər şey asan gəlir.Halbuki, xəritəyə və baş verənlərə baxsaq anlamaq çətin deyil:1. Ordumuzun sürətlə irəlilədiyi cənub cəbhəsi daha çox düzənliklərdir. İndi döyüşlər dağlarda gedir və irəliləmək o qədər də asan deyil.2. Sürətli hücumla nəticəni daha tez əldə etmək mümkündür, amma bu, çoxsaylı itkilər hesabına başa gələcək. Bu lazımdırmı? Xeyr. Nəticə bir qədər gec ola bilər, əsas olan əsgərin həyatıdır.Ali Baş Komandan İlham Əliyevin “minimum itki-maksimum nəticə” prinsipinin hədəfi də budur. Bunu unutmamalıyıq.Həmdə unutmamalıyıq ki, indiyə qədər verdiyi vədləri yerinə yetirən Prezident İlham Əliyev Vətən torpaqlarının son qarışına qədər azad edəcək, beynəlxalq təzyiqlərə rəğmən sona qədər gedəcək.Bizim üzərimizə çox sadə bir vəzifə düşür: Ali Baş Komandanın və ordumuzun arxasında olaq, arxa cəbhədə boşluqlara yol verməyək, düşmənin uydurma xəbərlərinə inanmayaq, əsgərimizin həyatını və hərbi əməliyyatların taleyini təhlükəyə atacaq dezinformasiyalar, eləcə də video-foto yaymayaq, təmkinli olaq, səbr edək.Və unutmayaq ki, bu müharibədir, idman oyunu deyil, hər şeyin öz vaxtı var. Nəyi nə vaxt etmək lazım olduğunu Ali Baş Komandan bilir. Etiraf edək, çoxumuz müharibəyə “Pubg” oyunu kimi baxırıq. Etiraf edək, sonra da dua edək: Allah əsgərimizi qorusun.Asif Nərimanlı

“Hikmət Hacıyevin ABŞ-n “Newsweek” nəşrində dərc olunmuş məqaləsi, ilk növbədə Azərbaycan dövlətinin qlobal və regional proseslərə münasibətinin göstəricisidir. Eyni zamanda, Azərbaycan ziyalısının beynəlxalq ictimaiyyətə ünvanlanmış həyəcan siqnalı kimi qiymətləndirilməlidir”.  Bunu Moderator.az-a açıqlamasında millət vəkili Nəsib Məhəməliyev bildirib. Millət vəkili qeyd edib ki, Azərbaycan COP29 çərçivəsində dünyanın diqqətini iqlim dəyişiklikləri ilə yanaşı, silahlı münaqişələrə çəkməklə, mühüm missiya həyata keçirməkdədir: “Son illər, “yeni dünya nizamının qurulması” adı altında olduqca ziddiyətli, mürəkkəb və təhlükəli proseslər gedir. Planetimiz sürətlə 3-cü dünya müharibəsinə doğru sürüklənir. Qarşısı alınmasa, nüvə müharibəsi təhlükəsi mövcuddur. Bütün bunlarla yanaşı, planetin qarşısında duran əsas vəzifə, iqlim dəyişikliklərini şərtləndirən qlobal istiləşmə, quraqlıq, ekoloji tarazlığın pozulması və digər problemlərin həllinə yönəlik sistemli mübarizə metodlarının işlənib hazırlanmasıdır. Söhbət, BMT üzvü olan böyüklü kiçikli, bütün dövlətlərin birgə iştirakı ilə, iri maliyyə tutumu tələb edən, qlobal layihələrin icrasından gedir. Bu məsələdə ikili standartlar, ayrı-seçkilik, selektiv yanaşmalar olmamalıdır. Planetin həssas bölgələri müəyyənləşdirilməli, konkret proqramlar icra olunmalıdır. Ən böyük məsuliyyət, sənaye baxımdan inkişaf etmiş, ətraf mühiti və atmosferi çox çirkləndirən, müxtəlif bəhanələrlə Kiot və Paris protokollarını imzalamaqdan yayınan böyük dövlətlərin üzərinə düşür. Hikmət Hacıyevin məqaləsinin digər hissəsi Azərbaycan-Ermənistan münasibətlərindəki son vəziyyəti əks etdirir. İki dövlət arasında əldə olunmuş nailiyyətlər, məxsusi olaraq, vasitəçilər olmadan sülhün mümkünlüyü vurğulanır. COP-29 məzmununa, kütləviliyinə görə, son dərəcə əhəmiyyətli tədbirdir. Belə bir möhtəşəm tribunadan istifadə etməklə, beynəlxalq birliyi sülhə çağırmaq, müharibələrin, münaqişələrin qarşısının alınması üçün çağırış etmək, Azərbaycan dövlətinin sülhpərvər mahiyyətinin göstəricisidir”. Seymur ƏLİYEV