Azərbaycan Respublikasının Birinci vitse-prezidenti Mehriban Əliyeva rəsmi “Instagram” səhifəsində Şuşaya səfərlə bağlı paylaşım edib. Publika.az həmin paylaşımı təqdim edir:

Respublika Veteranlar Təşkilatının Gənclərin Hərbi Vətənpərvərlik şöbəsinin mütəxəssisi İsmayıl İsmayılov və Təşkilatın Mətbuat Xidmətinin əməkdaşı Şəhla Qarayeva, şəhər Veteranlar Təşkilatının sədri Ələm Məmmədov Mingəçevir şəhər İcra Hakimiyyətində olublar. Nümayəndə heyətini qəbul edən Mingəçevir şəhər İcra Hakimiyyəti başçısının müavini, İctimai-siyasi və humanitar məsələlər üzrə şöbəsinin müdiri Hikmət Kərimov ilk öncə qonaqları salamlayıb ,  Respublika Veteranlar Təşkilatının sədri General-polkovnik Tofiq Ağahüseynovun təşəbbüsü ilə koronavirus (COVİD-19) pandemiyası kimi çətin bir dönəmdə müharibə veteranları üçün başladılan ərzaq yardımı aksiyasını yüksək qiymətləndirib. Ərzaq məhsullarından ibarət sovqatlar   Böyük Vətən Müharibəsi veteranlarına təhvil verilib. Məlumat üçün qeyd edək ki, “Biz birlikdə güclüyük!” çağırışına əsasən 245 müharibə veteranına dəstək olmaq məqsədilə ərzaq yardımlarının paylanılması Azərbaycan Respublikası Müharibə, Əmək və Silahlı Qüvvələr Veteranlar Təşkilatının sədri general-polkovnik Tofiq Ağahüseynovun təşəbbüsü ilə həyata keçirilir.

Vaqif Abdullayev: “Sivil dünya terror dövləti olan İrana qarşı ən sərt tədbirlər görməlidir” Yanvarın 27-də Azərbaycanın İrandakı səfirliyinə edilən terror hücumu və bu hücumun ardınca rəsmi Tehranın sərgilədiyi qeyri-əxlaqi mövqe ölkəmizdə ciddi narazılığa və narahatlığa səbəb olub. Uzun illərdir ki, anti-Azərbaycan siyasəti yürüdən, açıq-aşkar Ermənistanın yanında yer alan və hər addımda dövlətimizin maraqlarına qəsd edən İranın düşmənçilik siyasəti ölkəmizi adekvat addımlar atmaq məcburiyyəti qarşısında qoyub. İran terroru dəstəkləyən və himayə edən bir dövlət kimi sadəcə Azərbaycan üçün deyil, bütün sivil dünya üçün ciddi təhlükə mənbəyi təşkil edir ki, bu da ona qarşı mübarizədə dünya birliyinin, beynəlxalq ictimaiyyətin iştirakını zəruri edir. Mövzu ilə bağlı Moderator.az-a açıqlama verən professor Vaqif Abdullayev də hesab edir ki, terror dövləti olan İraan qarşı bütün sivil dünyanın birgə mübarizə aparması zəruridir: “20-ci əsrin 30-40-cı illərində dünya faşizmdən əziyyət çəkirdi. Yəhudilərin İspaniya, Almaniya, İtalya və digər ölkələrdən kütləvi sürgünləri və enqiziya nəticəsində öldürülməsi, mallarının müsadirə olunması, xüsusilə də 30-cu illərdən başlayaraq yəhidi xalqına qarşı amansız qətliamların törədilməsi, Polşada xüsusi ölüm düşərgələrinin yaradılması, qoca və uşaqların, qadınların vəhşicəsinə marten sobalarında diri-diri yandırılması, həmçinin 1918-ci ildə Azərbaycanda yaşayan yəhudilərə türklərlə birlikdə erməni faşizminin törətdiyi qırğınlar yaxın tariximizdə silinməz izlər buraxıb. İndi isə bunun təzahürlərini biz İran adlı fars rejiminin timsalında görməkdəyik. Molla diktaturasının hakimiyyətə gəlməsindən sonra İranın xüsusi xidmət orqanları, SEPAH dünyanın müxtəlif ölkələrində həyata keçirdikləri terror əməlliyatları ilə minlərlə günahsız insanın ölümünə bais olub. Suruiya, İraqda, Yəməndə, İsraildə, Yaxın Şərqin digər bölgələrində, müxtəlif ərazilərdə SEPAH qoşunları birbaşa iştirak edib. Farsizmin həyata keçirdiyi terror aktlarının əsas hədəflərindən biri də diplomatik nümayəndələr və səfirliklər olub, neçə ölkənin diplomatik nümayəndəsi amansızlıqla qətlə yetirlib. Farsizm 30 ildə Ermənistanın Azərbaycan torpaqlarını işğalda saxladığı zamanlarda da İran “qan qardaşı”na hər cür dəstək verib, silahlandıraraq əsgərlərimizin və mülki vətəndaşlarımızın qətlə yetirilməsində əlbir olub. Səfirliyimizə edilən son terror hadisəsi də bu siyasətin davam etdiyini təsdiqləyir. Fars terrorizmi 40 ildir ki, öz vətəndaşalrı olan Azərbaycan türklərinə qarşı da bu sülm və istibdadı yaşadır, onları edam edir, yerləşdikləri yurdlarından müxtəlif çirkin vasitələrlə başqa yerlərə köçürür, milli azadlıq tələb edən ziyalı və düşünən beyinləri ölkəni tərk etməyə məcbur edir, həbsxanalara salaraq dözülməz işgəncələr verir, azadlıqlarını məhdudlaşdırır, müsəlman ola-ola dinə və insanlığa yaraşmayan alçaldıcı hərəkətlər edir. Bir çox dünya ölkələri tərəfindən terrorçu təşkilat kimi tanınmış SEPAH-ın silahlı qruplaşması Livanda, Suriyada təlim keşmiş erməni terrorçularla birlikdə Qarabağda bizə qarşı qanlı terrorlara qoşulur, buna etiraz edən Cənubdakı soydaşlarımızı dar ağacından asır. Ölkəmizə qarşı terror planları hazırlayır, ötən həftə səfirliyimizə olan terror hücumunu törədən şəxsin də SEPAH düşərgələrində təlim keçməsi barədə yetrəli sübutlar az deyil. Bu günlərdə Xoy şəhərində baş vermiş zəlzələ nəticəsində evi-eşiyi dağlmış zərər çəkmiş azərbaycanlılara mollakratiya laqeyd və etiansız yanaşmaqla, öz vətəndaşına sahib çıxmamaqla yad və düşmən münasibətini sərgiləyir. Evləri dağılanlara yardım edilmədiyi üçün neçə gündür ki, uşaq və qadınlar ac-susuz şaxtalı havada küçədə qalıblar. Onlara sığınacaq, qida çatdırılmır. Hətta onların şəhər başçısının şikayətlərinə, etirazlarına da məhəl qoyulmur? Soydaşlarımıza qardaş əlini uzadan, yardım etmək istəyən Azərbaycan hökumətinin adi insanlıq borcuna belə Tehran rejimi imkan vermir. Bu cür məkr və xainlik, qeyri-insani rəftar ancaq şeytana xas ola bilər. Molla rejimi bununla həqiqtən əsil şeytan simasın göstərir. Farsizmin Azərbaycan türklərinə qarşı daha bir mənfur davranışını Urmiya gölünün qurudulmasında da görməkdəyik. Neçə illərdir ki, soydaşlarımız, dünya ekoloji təşkilatları İran hökumətindən Urmiya gölünün qurudulmasının qarşısını almağa çağırır, ancaq buna məhəl qoyulmur. Gölün quruması nəticəsində tullantılar və kimyəvi maddələr ətrafa yayılmaqda, müxtəlif yoluxucu xəstəliklərin yaranmasına səbəb olmaqdadır, nəticədə insanlar burdan köçməyə məcbur olurlar. Eyni zamanda, gölün quruması bu ərazilərdə yüz illərdir ki, əkinçilik və heyvandarlıqla məşğul olaraq çörək qazanan soydaşlarımızn dolanışıq üçün buradan başqa ərazilərə köçməsinə səbəb olmaqdadır. Molla rejimi bunu qəsdən düşünülmüş şəkildə edir, rejimin irticaçı və şovinist mahiyyəti bundan ibarətdir ki, türklər bu ərazidən köçüb getsin, onların milli tarixi kimliyi itsin, burada başqa xalqlar yerləşdirilsin ki, qədim türk irsini və toponomiyası unudulsun. Necə ki, 200 il əvvəl Fars irtica rejimi erməniləri İrəvana, Zəngəzura yerləşdirməklə türkləri sıxışdırmağa və sonunda öz doğma yurdlarından didərgin salınmasına rəvac veribdir. Bu gün də eyni xain siyasət yürüdülür. Bu, həm də erməni terrorizminin xalqımıza qarşı yaşatdığı eyni oxşar ssenaridir, onlar da qədim tarixi irsimizi silməyə çalışırlar. Yuxarıda qeyd etdiyim fikirləri ümumiləşdirərək belə qənaətə gəlirəm ki, Farsizm yaşadıqca dünyada heç bir ölkənin təhlükəsizliyinə, vətəndaşlarının toxunulmazlığına zəmanət yoxdur. Ona görə də hesab edirəm ki, müasir sivil dünya terror dövləti olan İrana qarşı beynəlxalq səviyyədə gecikmədən ən sərt zəruri tədbirləri görməlidir”. Seymur ƏLİYEV  

II Dünya Müharibəsi dünya xalqlarını sınağa çəkdi. Bu sınaq təkcə hərbi mübarizə ilə bitmədi, eyni zamanda insanlığın qarşısında ən böyük əxlaqi və mənəvi sınağını qoydu. Azərbaycan xalqı da II Dünya Müharibəsində fədakarlıq göstərərək canlarını fəda etmişdir, digər tərəfdən isə arxa cəbhədə fəaliyyət göstərərək ölkəmizin müharibəyə dəstəyini təmin etmişlər. Bütün bu döyüşlərin və həyatın gətirdiyi ağrıların fonunda Azərbaycan xalqının qəhrəmanlıq ruhu, birlik və bərabərlik əzmi, bizə bugünkü müstəqil və inkişaf edən Azərbaycanı qurmaq üçün parlaq bir nümunə oldu. Xatırladığımız hər bir şəhid və qazimiz bizə yalnız müharibənin acı nəticələrini deyil, həm də mübarizə, azadlıq və insan hüquqlarına olan dərin hörməti öyrədir. Bu müharibə bir daha bizə göstərdi ki, xalqın birliyi və müqaviməti qarşısında heç bir çətinlik duruş gətirə bilməz. Abbas Quliyev də həmin mübarizənin qəhrəmanlarındandır. Abbas Quliyev müharibə dövründə bir çox döyüşlərdə göstərdiyi qəhrəmanlıqla xalqımıza böyük bir nümunə olmuşdur. 1916-cı ildə Naxçıvan qəzasının indiki Babək rayonu Şəkərabad kəndində dünyaya gələn Abbas Quliyev gənc yaşlarından əməksevərliyi və elmə, təhsilə olan bağlılığı ilə seçilirdi. 1930-cu ildə ibtidai məktəbi bitirdikdən sonra təhsilini davam etdirmək məqsədilə Bakıya üz tutdu və burada fabrik-zavod şagirdliyi məktəbində oxudu. Təhsilə olan həvəsi onu 1936-cı ildə pedaqoji məktəbi bitirməyə qədər apardı. Eyni zamanda incəsənətə olan marağı onu Naxçıvan Dövlət Dram Teatrında aktyorluq fəaliyyətinə gətirdi. Lakin II Dünya Müharibəsi başlayanda o da milyonlarla sovet vətəndaşı kimi silaha sarıldı. 1942-ci ildə Topçular Məktəbini bitirib cəbhəyə yollandı. Bryansk, "Mərkəz", 1-ci Belorusiya cəbhələri, Oryol, Belqorod, Poltava, Xarkov, Donbas kimi strateji bölgələrdə, Dnepr, Visla və Oder çayları uğrundakı döyüşlərdə iştirak etdi. Varşavanın azad olunmasında göstərdiyi igidlik nəticəsində qvardiya kapitanı rütbəsinə qədər yüksəldi. 1945-ci ilin martında Almaniyanın Noyştetin şəhəri yaxınlığındakı döyüşlərdə ağır yaralanan Abbas Quliyev müalicə aldıqdan sonra həmin ilin avqustunda I dərəcəli Vətən Müharibəsi əlili kimi ordu sıralarından tərxis olundu. Abbas Quliyevin hərbi xidmətinə verilən ən böyük qiymət isə 1945-ci il fevralın 25-də Sovet İttifaqı Qəhrəmanı adına layiq görülməsi oldu. SSRİ Ali Soveti Rəyasət Heyətinin fərmanına əsasən Visla çayı uğrunda döyüşlərdə göstərdiyi şəxsi qəhrəmanlıq və bacarığı yüksək qiymətləndirildi. Eyni zamanda o, Lenin ordeni, 1-ci dərəcəli Vətən Müharibəsi ordeni, Aleksandr Nevski ordeni, Qırmızı Bayraq ordeni və "Qızıl Ulduz" medalı ilə təltif olunmuşdur. Müharibədən sonra da Abbas Quliyev cəmiyyət üçün çalışmaqdan vaz keçmədi. 1945-ci ildən yenidən Naxçıvan Dövlət Dram Teatrına qayıdaraq direktor vəzifəsində çalışdı. 1946–1953-cü illərdə Maarif Nazirinin müavini, Ali Sovetin Rəyasət Heyətinin katibi kimi yüksək vəzifələrdə çalışdı. Daha sonra Naxçıvan şəhər İcraiyyə Komitəsinin sədri kimi fəaliyyət göstərmişdir. Əmək fəaliyyətinə və ictimai xidmətlərinə görə o, ittifaq əhəmiyyətli təqaüdçü statusu ilə təltif olunmuşdu. IV, IX və X çağırışlarda Naxçıvan MSSR Ali Sovetinin deputatı seçilmişdir. Abbas Quliyevin həyat yolu müharibə meydanından mədəniyyət sahəsinə, dövlət idarəçiliyinə qədərki geniş bir spektri əhatə edir. O, həm igid döyüşçü, həm də məsuliyyətli vətəndaş kimi Azərbaycan tarixində əbədi iz buraxmışdır. II Dünya Müharibəsinin başa çatmasından 80 il keçməsinə baxmayaraq yalnız tariximizin ən qaranlıq səhifələrindən birini deyil, həm də bu səhifələrdə yazılmış qəhrəmanlıq hekayələrini, mübarizələri və döyüşləri xatırlayırıq. Biz, II Dünya Müharibəsi dövründə həyatlarını itirən hər bir şəhidin, öz torpağını qorumaq uğrunda mübarizə aparan hər bir qəhrəmanın, habelə onların ailələ üzvülərinin önündə dərin ehtiramla baş əyirik.