Tədbirdə İkinci Dünya, Qarabağ, Əfqanıstan müharibəsi,  əmək və Silahlı Qüvvələr veteranları, Nərimanov Rayon İcra Hakimiyyətinin təmsilçiləri, gənclər, media nümayəndələri iştirak etmişlər. Tədbir başlanmazdan əvvəl Azərbaycanın müstəqilliyi, ərazi bütövlüyü uğrunda canlarından keçmiş şəhidlərimizin xatirəsi 1 dəqiqəlik sükutla yad edilmişdir. Tədbiri RVT-nın sədr müavini, ehtiyatda olan polkovnik Cəlil Xəlilov acmış gənclərin Azərbaycanın ictimai-siyasi həyatındakı rolundan danışmışdır. C.Xəlilov bildirmişdir ki, gənclərin zəngin həyat təcrübəsinə malik veteranlardan öyrənmək, veteranlarınsa gənc nəslin nümayəndələrinə öz tövsiyələrini vermək baxımından belə görüşlərin əhəmiyyəti böyükdür. C.Xəlilov hazırda Azərbaycan əhalisinin təqribən üçdə birini gənclərin təşkil etdiyini, onların xalqına, dövlətçiliyinə sədaqətli, vətənpərvər, yüksək mənəvi və əxlaqi keyfiyyətlərə malik insanlar olduqlarını qeyd edib. O, Azərbaycanın ictimai-siyasi həyatında, müxtəlif sahələrdə qazanılan yüksək nəticələrdə gənclərin yaxından iştirakından danışaraq demişdir: “Azərbaycanda müasir gənclər siyasətinin əsası ümummilli lider Heydər Əliyev tərəfindən qoyulub. Ulu öndər Heydər Əliyev gənclərin potensialının üzə çıxarılması, onların təhsilli, geniş dünyagörüşünə malik vətənpərvər insanlar kimi yetişməsinə mühüm əhəmiyyət verirdi. Ümummilli Lider ölkənin inkişafında gənclərin iştirakını zəruri sayır, onları mühüm vəzifələrə irəli çəkirdi. Bütün bunlar gənclərin təşkilatlanmasına, hərtərəfli formalaşmasına şərait yaradıb. Respublika Veteranlar Təşkilatı gənclərin hərbi vətənpərvərlik tərbiyəsinin gücləndirilməsi, onların milli-mənəvi dəyərlərimizə sədaqət ruhunda yetişmələri üçün ardıcıl iş aparır. Müntəzəm surətdə gənclərlə müxtəlif yerlərdə görüşlər keçirir, Azərbaycanın şanlı tarixi, döyüş ənənələrinin hərtərəfli təbliğində bilik və təcrübəsini əsirgəmir. Bu tədbirlərin əsas məqsədi gənclərimizi hazırda erməni hərbi birliklərinin işğalı altında olan Vətən torpaqlarını azad etməyə hər an hazır olmağa ruhlandırmaqdır. Gənclərin ölkənin inkişafının davamlılığında, dövlətimizin qarşısında duran problemlərin həllində üzərinə böyük məsuliyyət düşür. Gənclər ölkənin inkişafı naminə öz potensiallarını səfərbər etməli, siyasi cəhətdən daha da yetkinləşməli, Azərbaycanın etibarlı gələcəyinin qurulmasında yaxından iştirak etməlidirlər. Onlar daxili sabitliyə, xalqın birliyinə qarşı yönəlmiş yad təsirlərdən özlərini qorumağı bacarmalı, belə hallarla inamla mübarizə aparmalıdırlar. Vətəni, müstəqil dövləti qorumaq, daha da inkişaf etdirmək gənclərin ən ümdə borcudur”.  Tədbirdə çıxış edən veteranlar Fatma Səttarova, Adil Haqverdiyev, Cahangir Nəsirov, Nərimanov İcra başçısının müavini İlqar Mirzəyev və başqaları da gənclərə öz dəyərli tövsiyələrini çatdırdılar. Azərbaycan naminə gələcək fəaliyyətlərində onlara uğurlar arzuladılar. Tədbirdə çıxış edən Bakı Şəhər Gənclər və İdman Baş İdarəsinin rəisi  Raqif Abbasov, Nərimanov Rayon Gənclər və İdman İdarəsinin rəisi Nəcəf Novruzov və başqaları gənclərin onlara göstərilən etimadı doğruldulacağına, layiqli vətəndaş olacaqlarına əminliklərini bildirdilər. Sonda xatirə şəkili çəkdirildi.

25 may 2017-ci il tarixində Azərbaycan Respublikası Müharibə, Əmək və Silahlı Qüvvələr Veteranları Təşkilatında Azərbaycan Xalq Cümhuriyyətinin 99-cu ildönümünə həsr edilmiş “Azərbaycanın dövlət müstəqilliyi xalqımızın tarixi nailiyyətidir” tədbir keçirilmişdir. Tədbiri giriş sözü ilə Azərbaycan Respublikası Müharibə, Əmək və Silahlı Qüvvələr Veteranları Təşkilatın sədr müavini, e/o polkovnik Cəlil Xəlilov açmış və tədbirin Azərbaycanın dövlət müstəqilliyinin elan olunmasının 99-cu ildönümünə həsr edildiyini vurğulamışdır: “Sizə də məlum olduğu kimi Azərbaycan Xalq Cümhuriyyətinin 100 illik yubileyinin dövlət səviyyəsində geniş qeyd olunması haqqında Azərbaycan Respublikasının Prezidenti cənab İlham Əliyev may ayının 16-da sərəncam imzalamışdır. Bu sərəncam ölkə rəybərliyi tərəfindən ümumən Azərbaycanın dövlətçilik ənənlərinə, xüsusilə Şərqdə ilk demokratik respublika olan  Azərbaycan Xalq Cümhuriyyətinə necə yüksək dəyər verilməsinin növbəti sübutudur”. Çıxışlara başlamazdan əvvəl Azərbaycanın müstəqilliyi, ərazi bütövlüyü uğrunda canlarından keçmiş bütün şəhidlərimizin xatirəsini 1 dəqiqəlik sükutla yad edilmişdir. Tədbirdə, Azərbaycan Respublikası Prezi­dent Adminstrasiyası İctimai-siyasi şöbəsinin əməkdaşı Rasim Mirzəyev, Azərbaycan Respublikası Prezi­denti yanında Dövlət İdarəçilik Akademiyası Tarix kafedra­sının müdiri, dosent Firdovsiyə Əhmədova, Azərbaycan Milli Elmlər Akademiyası Nizami adına Ədəbiyyat İnstitunun şöbə müdiri, filologiya elmlər doktoru, professor Bədirxan Əhmədov, İkinci Dünya, Qarabağ, Əfqanıstan müharibəsi, əmək və Silahlı Qüvvələr veteranları, ziyalılar, gənclər təşkilatının və KİV-in nümayəndələri iştirak etmişlər.

Azərbaycanın beynəlxalq səviyyəli tədbirlərə ev sahibliyi etməsi Respublikanın inkişafından, iqtisadi potensiyalından və dünya dövlətləri arasında qazandığı etimaddan xəbər verir. Son bir nəçə ildə ölkəmiz möhtəşəm beynəlxalq tədbirlərə ev sahibliyi edir. Yüksək səviyyədə təşkil edilmiş IV İslam Oyunları bu mötəbər  tədbirlərdən biri oldu. Azərbaycan Respublikasının Prezidenti cənab İlham Əliyevin həyata keçirdiyi uğurlu siyasət hər bir sahədə, o cümlədən idman sahəsində tərəqqiyə yol açır. IV İslam Oyunlarında Təşkilat komitəsinin sədri kimi Azərbaycan Respublikasının Birinci Vitse Prezidenti Mehriban Əliyevanın oyunların təşkili, tədbirin yüksək səviyyədə hazırlanıb keçirilməsi baxımından göstərdiyi təşkilatçılıq qabiliyyəti xüsusi qeyd edilməyə layiqdir. Bütün bunların məntiqi nəticəsidir ki, bu gün Azərbaycanın beynəlxaq arenada layiqli yer tutduğunu əminliklə söyləyə bilərik. 2017-ci ilin Azərbaycan Respublikasında “Multikulturalizm İli”nin məntiqi davamı kimi “İslam Həmrəyliyi İli” elan edilməsi, Bakıda keçirilən IV İslam Həmrəyliyi Oyunları dünyada İslam həmrəyliyinin möhkəmləndirilməsi, müsəlman ölkələri arasında əməkdaşlıq əlaqələrinin daha da güclənməsi baxımından da böyük əhəmiyyət kəsb edir. Birlik, həmrəylik, eyni zamanda, dünyada sülhə böyük töhfə olan IV İslam Həmrəyliyi Oyunları Azərbaycanı dünyaya bir daha tanıtdı. Bu əlamətdar tədbir Azərbaycan xalqının sülhsevən, tolerant xalq olmasını nümayiş etdirdi. İdamanın müxtəlif növlərində idmançılarımızın qələbəsi, ölkəmizin birinci yeri tutması bütün qeyd edilənlərlə yanaşı, respublikamızın yüksək idman potensiyalına malik olduğunu da bir daha göstərdi. Biz veteranlar da hər bir azərbaycan vətəndaşı kimi ölkədə idmana göstərilən diqqətin bariz nümunəsi olan bu mötəbər yarışları maraqla izlədik, milli komandamızı daim dəstəklədik.  Bu cür mötəbər yarışların davamlı olacağına və növbəti qələbəmizin Qarabağda keçiriləcəyinə inanırıq. Respublika Veteranlar Təşkilatının sədr müavini e/o polkovnik Cəlil Xəlilov

Ümumrusiya Azərbaycanlıları Konqresinin (ÜAK) səmərəli, sosial əhəmiyyətli fəaliyyəti fonunda Rusiya Federasiyasının Ali Məhkəməsinin qərarı mənasız qərar təsiri bağışlayır. Bu qərar üçün rəsmi əsas ÜAK Nizamnaməsinin Rusiya qanunvericiliyinə uyğun olmaması elan edilib. Bu, qeyri-məntiqi və qondarma qərardır. ÜAK Nizamnaməsini Rusiya qanunvericiliyinə uyğunlaşdırmaq üçün bir neçə saat peşəkar hüquqi iş kifayətdir. Bu sözləri AZƏRTAC-a müsahibəsində Azərbaycan Respublikasının Müharibə, Əmək və Silahlı Qüvvələr Veteranları Təşkilatı sədrinin müavini, istefada olan polkovnik Cəlil Xəlilov söyləyib. C.Xəlilov qeyd edib ki, 2001-ci ildə Azərbaycan Prezidenti Heydər Əliyevin və Rusiya Prezidenti Vladimir Putinin təşəbbüsü ilə Ümumrusiya Azərbaycanlılar Konqresi yaradılıb. ÜAK Rusiya ərazisində 2 milyondan çox azərbaycanlını əhatə edən ictimai təşkilatları öz sıralarında birləşdirib. Konqres bu illər ərzində Rusiya ilə Azərbaycan arasında sosial-iqtisadi və mədəni əməkdaşlığın inkişafına kömək edib, həmvətənlərimizin Rusiya mədəniyyətinə, ənənələrinə və qanunlarına uyğunlaşmaşına fəal yardım göstərib, Rusiya azərbaycanlılarının təhsili, hüquqlarının və etnomədəni maraqlarının müdafiəsi məsələlərinə diqqət yetirib. Azərbaycanda rus dilinə, rus mədəniyyətinə, Rusiya ilə tarixi əlaqələrə qayğı ilə yanaşırlar. Bu baxımdan Azərbaycan Respublikasının Müharibə, Əmək və Silahlı Qüvvələr Veteranları Təşkilatı Rusiya Federasiyası Ali Məhkəməsinin “hüquqi” addımını Azərbaycan ilə Rusiya arasında dostluq və tərəfdaşlıq münasibətlərinin sarsıdılması, ölkələrimizin xalqlarının bir-birindən uzaqlaşması üçün ermənipərəst dairələr tərəfindən provokasiya məqsədi ilə törədilən siyasi təxribat hesab edir. Ali Məhkəmənin qərarı hələ qanuni qüvvəyə minməyib və biz çox ümid bəsləyirik ki, Rusiya Federasiyasının ictimaiyyəti, hökuməti və Prezidenti kənarda durmayacaq və öz kəsərli sözlərini deyəcəklər.

Накануне Дня Победы мы встретились с одним из самых удивительных людей нашей страны — Александром Гритченко. Познакомил нас с этим человеком заслуженный журналист Азербайджана Зейтулла Джаббаров. Александру Гритченко — 95 лет (!), и он поражает энергичностью и ясностью ума с первых минут знакомства. Сан Саныч (а называют его именно так, и нас он попросил обращаться к нему таким образом) ежедневно преодолевает четыре этажа знаменитого «Адмиралтейского дома» на Баилово, подняться по лестничным пролетам на которые не так просто даже молодым. Но наш собеседник ежедневно ходит на работу. «Я не могу сидеть без дела. Я люблю вкалывать, без выходных», — признается он. Но мы не сказали главного: Александр Гритченко — капитан 1 ранга в отставке, военный журналист, сотрудник Организации ветеранов войны-однополчан Азербайджана. Но и это не все: А.Гритченко — автор более 50 книг, брошюр, сотен очерков и статей о военном патриотизме. Его книги «Азербайджан — фронту», «Полководцы, военачальники Великой Победы», «Герои Азербайджана», «Адмиралы Каспия» получили широкое признание читателей. Александр Гритченко много путешествовал, общаясь с другими ветеранами и собирая уникальные истории. Его перу принадлежат книги «Азербайджан — фронту», «Полководцы, военачальники Великой Победы», «Герои Азербайджана»,  «Помнить фронтовиков», «Победа в сердце каждого», «Победа и память», «Дружа народов и победа», биографии адмирала Д.Джавадова, героев Советского Союза Гафура Мамедова, Зии Буниятова и многих других. Можно сказать, что Сан Саныч наделен некоей Миссией: рассказывать своим современникам (и оставить все эти рассказы потомкам) о героях Азербайджана. Орденов, медалей и наград у Сан Саныча — десятки, и он гордо демонстрирует два военных кителя, увешанных ими. «Один я даже не могу надеть, слишком тяжелый», — смущенно говорит он, и добавляет: «А вот эти медали на кители уже не поместились, поэтому я храню их отдельно, на столе», — и бережно демонстрирует нам остальные заслуженные награды. Помимо военных наград (среди которых ордена Красного Знамени, Красной Звезды, Отечественной войны, медаль «За боевые заслуги») награжден орденом «Шохрат». — Я не могу рассказывать о себе, мне это кажется неправильным, ведь я воевал, как все. Да, я прошел от и до одну из самых страшных войн — Великую Отечественную — и, поверьте, порой было очень трудно, больно и очень страшно. Не верьте тем, кто будет рассказывать вам о том, что они ничего не боялись, это неправда. Но смелость и состоит в том, чтобы забыть о своем страхе тогда, когда этого требует твоя совесть, любовь к Родине, честь. Я не могу выпячивать свои заслуги. Мне кажется, я должен  рассказать обо всех героях этой войны, и поэтому я стараюсь сделать все, что в моих силах, пока я живу. Я ищу, собираю порой по крохам информацию, часами сижу в архивах, чтобы воздать должное истинным героям. Часто именно мои журналистские и писательские расследования становились причиной того, что многим погибшим на этой войне давали звание Героя посмертно, — признается он. Сан Саныч рассказывает нам о подвигах своих однополчан, гордо поправляя военную форму, которую неизменно продолжает носить. — Вы знаете, многие, возможно, не понимают, почему я всегда в военном кителе. Но это меня дисциплинирует, помогает взбодриться, помогает чувствовать себя энергичным. Когда я надеваю китель, я как будто сбрасываю груз прожитых лет, я подтягиваюсь, — улыбаясь, говорит он. Сан Саныч с супругой Розой ханум живут достаточно скромно: квартира аккуратная, светлая, но без излишеств. — Вот видите телевизор, — показывает он на «плазму», — это мне подарил глава Исполнительной власти. Я люблю иногда посмотреть телевизор, уважаю музыку. Правда, современную большей частью не понимаю, — признается он, — в наше время ведь все было иначе. Певцы и певицы действительно пели, да и вели себя скромнее и очень достойно. — Я готовился к встрече с вами, прочел присланные вопросы. Хочу показать вам мои грамоты, их у меня около 300. Чтобы вы могли убедиться лично, что я ничего не выдумываю и не присваиваю себе чужих заслуг. Я горжусь каждой наградой, каждой грамотой, каждой присланной мне телеграммой. Ой, вы знаете, — вдруг широко улыбается Сан Саныч, — у меня ведь даже есть медаль от Бога! Сейчас покажу, — и протягивает нам серебряную медаль «Святого апостола Варфоломея». — Я раньше не верил в Бога, но в последнее время все больше убеждаюсь, что Он все же есть. А медалью и грамотой меня за мои лекции наградили, — говорит он. — Я же еще и лекции читаю. Причем, четко знаю, для какой аудитории, сколько времени потратить на выступление. Но заканчиваю всегда стихами. И Сан Саныч наизусть декламирует нам целые четверостишия сразу трех поэтов. Поразительно! — Вы тоже удивлены моей памятью? — спрашивает он. — Когда мне вручали Почетный диплом Президента Азербайджанской Республики, Али Гасанов тоже был удивлен. И назвал меня аксакалом. Это приятно. Али Гасанов также вручал мне орден «Шохрат». (Распоряжением Президента Азербайджана от 30 января 2017 года члены Организации ветеранов войны, труда и Вооруженных сил Азербайджанской Республики были награждены почетными дипломами Президента за плодотворную деятельность в общественной жизни и заслуги в патриотическом воспитании молодежи — прим. ред.) Мы просим Сан Саныча рассказать о себе, хотя бы кратко. Потому что ну очень нам интересно, как он попал в Азербайджан и почему решил остаться здесь жить. — Я действительно очень люблю Азербай-джан, здесь я чувствую себя своим, я чувствую себя дома. Жаль, что в мое время не было необходимости в азербайджанском языке, сейчас мне очень обидно, что я его не знаю. Но к нам в любом случае относятся с большим теплом. А уж ветеранов здесь очень уважают. Мне есть, с чем сравнивать, я выезжал в Москву, и когда рассказывал тамошним ветеранам о том, что делает для нас Президент Ильхам Алиев, многие даже сетовали: «Эх! Нам бы такого президента!»… — рассказывает он и добавляет: — Но, чтобы дойти до момента, когда я приехал в Азербайджан, я должен начать свой рассказ с периода моей жизни задолго до этого. Александра Гритченко призвали в армию сразу после окончания школы в Днепропетровске. Совсем еще мальчишкой он попал на войну с первого дня ее начала и прошел до самого конца. — По окончании школы меня призвали в армию, это было в октябре 1940 года. Я попал в Севастополь, а через полгода началась война. В первый же день я понял, что это такое. Было очень страшно. Знаете, я не люблю говорить лишнего о себе. Я могу приукрасить художественное произведение, которое пишу, но это, скорее, необходимость. В главном — в фактах — я никогда не лгу. Затем была Азовская флотилия, дошли мы до Днестровского лимана, а потом я попал в Дунайскую флотилию. На войне я был связистом, служил в морской пехоте. Участвовал в составе Черноморского флота, а в завершающий период войны, начиная с августа 1944 года, участвовал в освобождении от фашизма Румынии, Болгарии, Югославии, Венгрии, Чехословакии и Австрии, — рассказывает он. По словам Сан Саныча, писать заметки в газеты он стал еще в школьном возрасте, когда учился в 8 классе, участвовал во многих конкурсах в родном Днепропетровске, а на войне лишь продолжил то, к чему лежала душа. — В ноябре 1945 года меня взяли в ежедневную газету Дунайской флотилии «Дунаец», где после войны был недокомплект. После окончания войны я поступил на Высшие военно-политические курсы в Москве, где изучал журналистку, а затем меня послали работать на Камчатку, Чукотку и Курильские острова. Вообще-то я должен был там проработать только три года, но… никто не хотел ехать на замену. Поэтому я задержался в тех суровых краях на пять лет. Но оставаться там я не хотел: слишком холодный край. Хотя там было интересно, даже могу рассказать две хохмовые истории, — улыбаясь, говорит Сан Саныч.  Однажды надо было писать о морской пехоте и поехать на отдаленную береговую батарею. Дали нам три лошади: для меня, для моего попутчика и для солдата, который потом этих лошадей должен был привести обратно. А я ни разу до этого в седле не сидел! Да еще попалась мне лошадь комбата — с норовом, которая всячески противилась моему желанию поехать на ней верхом. В общем, сжалились надо мной, дали другую лошадь. А еще нас почему-то отказался везти «Петропавловский трамвай» — так называют собачьи упряжки. Мучились мы, с санок падали и, в конце концов, 20 километров бежали за собаками, — смеется Сан Саныч. Во Владивостоке вышла моя первая книга «Путь к подвигу» о краснофлотце Петре Ильичеве. О его подвиге почти никто не знал, а мне это казалось несправедливым. Ведь он участвовал в милитаристской войне с Японией и в одном из боев, чтоб спасти своих товарищей, закрыл телом амбразуру вражеского пулемета. Десять лет я боролся за то, чтобы ему присвоили звание Героя Советского Союза посмертно. И получилось: матери построили дом, назначили пенсию, поселок назвали его именем, — рассказывает Сан Саныч. На наш вопрос, кто помогает ему сегодня издавать книги, Сан Саныч ответил так: — Долгое время приходилось самому находить средства. Наша организация дает деньги, но тираж бывает очень маленьким. И вот однажды я набрался смелости и написал письмо президенту Фонда Гейдара Алиева, ныне Первому вице-президенту Азербайджана Мехрибан Алиевой о своей идее написать о деятелях литературы и культуры в годы войны. После этого все чудесным образом изменилось: мне выделили деньги на издание книги, которую я назвал «После боя». А буквально на днях выйдет моя 51-я по счету книга «Дружба народов и победа» в соавторстве с полковником Д.Камиловым. В этой книге будет много трогательных фотографий, документов. Один из разделов — «На братских могилах не ставят крестов», как у Высоцкого в песне, — говорит А.Гритченко. — Я долгое время провел в бюро похорон, чтобы найти все фамилии, а их очень много, больше 2,5 тысячи… В книге много материалов, очерков о тех, о ком почти не писали. Например, о роте Мелика Магеррамова, герое Советского Союза, которая отличилась на Украине при форсировании реки Днепр. И награду ему вручал маршал Рокоссовский, который сказал: «Родина многим Вам обязана, лейтенант Магеррамов. Помимо Вашей личной доблести, Вы смогли воспитать замечательных солдат. Фронт гордится такими офицерами, как Вы».  Прекрасно же!.. (голос Сан Саныча вновь дрожит…) Или Гафур Мамедов — уничтожил в одном бою в битве за Кавказ 15 вражеских солдат, один миномет с расчетом и спас жизнь командиру, лейтенанту Зиновию Синевскому, прикрыв его своим телом, а до этого участвовал в обороне Одессы, Херсона. Это было 18 октября 1942 года, а в марте 1943 года ему присвоили звание Героя Советского Союза посмертно… А какие женщины воевали! Причем, не только медсестрами служили. Лейла Мамедбекова — первая летчица-азербайджанка, Шовкет Салимова — капитан корабля, Катюша Михайлова, вынесшая с поля боя 150 офицеров, ходила в разведку — я могу долго перечислять… — рассказывает А.Гритченко. — Впервые в этой новой книге напишут и обо мне, ведь она выйдет в соавторстве. Тоже с документами, фотографиями, наградами, — говорит Сан Саныч и снова переводит тему, не желая много говорить о себе. — Я лично поблагодарил за помощь в издании книги Мехрибан ханум в прошлом году, в день 9 Мая, когда Президент Ильхам Гейдарович Алиев и Мехрибан ханум пришли на встречу с ветеранами. Помню, как многие из наших (ветеранов — прим. ред.) потом удивлялись: о чем, мол, ты с первой леди говорил? (улыбается). Я очень благодарен Ильхаму Гейдаровичу и Мехрибан ханум,  потому что они не на словах, а на деле помогают нам. В год 70-летия Великой Победы над фашизмом Президент Ильхам Гейдарович Алиев, выступая перед ветеранами, сказал очень трогательные слова: «Все люди, сражавшиеся на фронте и самоотверженно трудившиеся в тылу, достойны самого глубокого уважения. Ваш пример является ярким образцом для нынешних и будущих поколений», — говорит Сан Саныч, а мы лишний раз поражаемся его памяти. Он цитирует слова главы государства наизусть! — Мне было приятно еще и то, что Президент, заметив орден «Шохрат», который мне вручили до этого, отметил: «Вижу, вижу, еще раз поздравляю Вас!» — Я и другие ветераны очень благодарны Ильхаму Гейдаровичу за заботу, которую он проявляет по отношению к нам. Нам была выделена единовременная помощь в размере 1000 манатов, а такую сумму нигде, поверьте, ветеранам не выдают. И Гейдар Алиевич Алиев тоже очень тепло относился к ветеранам, называя их самыми дорогими и уважаемыми людьми. Я благодарен Гейдару Алиеву и за то, что буквально через три месяца после его прихода к руководству страной мне дали звание «Заслуженный работник культуры», а еще через 20 лет — «Заслуженный пропагандист», я ведь читаю лекции. Посольство России тоже помогает нам, и не только в день Победы. Другие государственные организации Азербай-джана тоже помогают, а Министерство культуры и туризма часто приглашает на выступления. А еще я очень доволен новым Мемориальным комплексом, он построен с большой душой… Словом, я жизнью вполне доволен, мы, ветераны, не чувствуем себя обделенными вниманием. Могу сказать, что нигде так не относятся к ветеранам Великой Отечественной войны, как в Азербайджане. Более того, Ветеранская организация предоставила мне машину, причем, с условием, что я могу пользоваться ею по любым своим запросам. Дело в том, что у меня есть проблемы с ногами, приходится ходить с палочкой. Но я езжу только на работу и с работы, а по своим другим делам — в магазин или еще куда предпочитаю брать такси сам. Это не дело — напрягать людей по пустякам, — с достоинством говорит Сан Саныч. — В ноябре будет 70 лет, как я имею отношение к печати. Знаете, недавно мне дали звание члена Международной ассоциации писателей баталистов и маринистов, — говорит он и демонстрирует нам красивое удостоверение. — Я очень, очень горд этим. Творческой работой я ведь занимаюсь уже более 70 лет. И сам никогда не изъявлял желание вступить в Союз писателей, потому что считал себя лишь автором книг, рассказчиком историй подвигов героев. Но раз меня признали сами, я очень рад. И еще меня без просьб с моей стороны наградили дипломом за верное служение отечественной литературе и дали медаль. А.Гритченко одну за другой показывает нам свои  книги, разложенные на столе. Конечно, тут не все, но и количество тех, что он нам показывает, удивляет. «Героизм сынов и дочерей Азербай-джана», «Адмиралы Каспия», «Победа и память» — все эти книги рассказывают о подвигах азербайджанских офицеров и солдат. — Я считаю своим долгом, причем, это желание идет от сердца, рассказать всему миру о том, какой огромный вклад внес Азербайджан в победу над фашизмом. Имена наших героев — всех — должны быть известны, их должны помнить! Ой, я отвлекся, видите, хотел ведь рассказать, как попал сюда, на свою новую Родину. Так вот, после Камчатки я получил перевод в Баку, в Каспийскую военную флотилию. Это было 10 июня 1953 года, вот уже больше 65 лет я здесь. На Камчатке я дослужился до начальника отдела рядовой подготовки и сюда перевелся на такую же позицию. Мне тогда шел 31 год, и однажды меня командующий военсовета пригласил на должность заместителя ответственного редактора газеты «Каспиец». И я начал работать. Несмотря на то, что эта должность не предполагала творческой деятельности, я продолжал писать. Любил выходить в море, на учения, как делал это и на Камчатке — выходил на всех судах и даже на подлодках. Я уже почти 57 лет работаю в Ветеранской организации Азербайджана, со дня ее создания. Когда я бывал в Москве, встречался со многими маршалами и героями Советского Союза: Коневым, Маресьевым, Батовым и другими, делал интервью, писал очерки. А в Азербайджан приезжали Покрышкин, Кожедуб, Каманин, я делал с ними интервью. Причем, всегда был одним из первых. По роду своей деятельности я также объездил все районы Азербайджана, куда приезжал по заданию ДОСААФ как лектор, и везде нас встречали тепло и с огромным гостеприимством. Жаль, что я так и не успел выучить язык, только несколько слов… А вот мой сын, Юрий, его прекрасно знал, — говорит Сан Саныч, и его голос начинает дрожать, а на глаза наворачиваются слезы. — Я до сих пор не могу принять потерю сына, он ушел из жизни  на 59-м году. Он пошел по моим стопам, окончил Военно-морское училище, был капитаном 1 ранга, служил в Военно-морских силах, в генеральном штабе Минобороны, служил в Карабахе…  Он был очень талантливым, писал стихи. И вот… надо же, как будто предвидел свой уход, — говорит Сан Саныч и протягивает нам сборник стихов под названием «Жил-был я». Мы делаем паузу в беседе, ожидая, когда наш дорогой собеседник успокоится. — До сих пор переживаю. Если бы не моя супруга, Роза ханум, не знаю, смог бы я это пережить и смог бы вообще до сих пор жить. Она — моя главная опора, мой друг, мой любимый человек. Она помогает мне писать мои книги, ведь у меня со зрением в последнее время проблемы. Я диктую ей текст, а она записывает. К тому же, у нее очень красивый почерк. Мы не представляем свою жизнь друг без друга. И я очень, очень благодарен ей за все: за то, что она рядом, за то, что любит и поддерживает меня во всем. Это очень важно, — говорит Сан Саныч. В завершение нашей беседы Сан Саныч, как настоящий лектор, сказал: — Я думаю, достаточно для статьи. Для меня самое священное — это память о Великой Отечественной войне. Для многих — это уже история, а для меня и тех, кто прошел через войну, это — огромная часть нашей жизни. Это — тысячи жизней, отданных за Родину, и забывать об этом нельзя ни в коем случае! А закончить я бы хотел так: Родная земля моя, слушай меня, Считай меня воином с этого дня, Солдатом, который со смертью знаком, Сегодня перо мое стало штыком. То знамя, которым я в мире храним, Я сделаю стягом своим боевым, Страну, что лелеяла юность мою, Я сам защищать присягаю в бою. Это — Самед Вургун, — поясняет он и продолжает: — В первую годовщину Победы в «Комсомольской правде» была напечатана беседа журналиста Василия Пескова с маршалом Жуковым. Хочу привести вам слова Жукова, которые для меня стали девизом жизни. Он сказал: «Сколько прекрасных молодых людей мы потеряли. Сколько матерей не дождались с войны своих детей. С командного пункта я много раз видел, как молодые солдаты поднимались в атаку. Это — страшная минута подняться во весь рост, когда смертоносным металлом пронизан воздух. И они поднимались. Многие из них только-только узнали вкус жизни: 19—20 лет, лучший возраст в обычной человеческой жизни, все впереди. А для них часто был впереди только немецкий блиндаж, извергавший пулеметный огонь. Дорогой ценой досталась нам мирная тишина. Мы, люди старшего поколения, этого никогда не забудем. Важно, чтоб об этом помнила молодежь». На лекциях, завершая выступления, я обычно привожу слова Рокоссовского из его книги «Солдатский долг»: «1 мая 1945 года над Рейхстагом взвилось знамя Победы. Наши солдаты ликовали. Я смотрел на их восторженные лица и радовался вместе с ними. Победа — это величайшее счастье для солдата, осознание того, что ты победил врага, отстоял свободу Родины, вернул ей мир, выполнил свой долг. Долг тяжелый, но прекрасный, выше которого нет ничего не земле». И разрешите в заключение нашей с вами беседы процитировать известную песню: Поклонимся великим тем годам Тем славным командирам и бойцам И маршалам страны и рядовым Поклонимся и мертвым, и живым Всем тем, которых забывать нельзя Поклонимся, поклонимся друзья Всем миром всем народом всей землей Поклонимся за тот великий бой Всем миром всем народом всей землей Поклонимся за тот великий бой! (Отметим, что ВСЕ цитаты Сан Саныч читает наизусть). В этом году 9 мая ветераны ВОВ вновь соберутся на торжественные мероприятия в мемориальном комплексе, посвященном Великой Отечественной войне. Мы поздравляем этих дорогих нам людей, которые рисковали своей жизнью, чтобы мы с вами жили сегодня. Этих людей надо беречь, о них надо помнить, им надо уделять внимание всегда. И мы очень рады, что нам довелось познакомиться и подружиться с таким неординарным человеком, как Александр Гритченко. Этот человек-легенда сочетает в себе удивительную стойкость духа и искреннюю трогательность, веру в себя, любовь к жизни и ставшему для него родным Азербайджану. Наша редакция (и, уверены, наши читатели) от всей души поздравляет дорогого Сан Саныча (и в его лице — всех ветеранов Великой Отечественной войны) с Днем Победы и желает ему здоровья и долгих лет жизни!  Натали Александрова

  2001-ci ildə yaradılan Ümumrusiya Azərbaycan Konqresi (ÜAK) bu müddət ərzində Rusiya Federasiyasında yaşayan azərbaycanlıların problemlərinin həllində, onların Rusiya cəmiyyətinə inteqrasiyasına nail olunmasında, hər iki xalq arasında dostluq münasibətlərinin inkişafında mühüm işlər görmüşdür. Əlbəttə, bu fəaliyyətin uğurla həyata keçirilməsində Rusiyanın müvafiq dövlət orqanlarının Konqresin fəaliyyətinə göstərdikləri dəstəyin də xüsusi rolu olmuşdur. Məhz buna görə də Rusiya Federasiyası Ədliyyə Nazirliyinin Ümumrusiya Azərbaycan Konqresinin ləğv edilməsi ilə bağlı bu ölkənin Ali Məhkəməsinə müraciət etməsi MDB məkanında, eləcə də dünyanın müxtəlif ərazilərində fəaliyyət göstərən əksər diaspor təşkilatları, həmçinin digər ictimai birliklər tərəfindən təəccüblə qarşılanıb. Həmin ictimai təşkilatların rəyinə görə, ÜAK daim azərbaycan-rus xalqları arasında dostluq, mehriban qonşuluq əlaqələrinin möhkəmləndirilməsi istiqamətində ardıcıl və səmərəli iş aparmaqla, ikitərəfli münasibətlərin inkişafına müsbət töhfə verir. Uzun illər ərzində səmərəli iş aparan Konqresin fəaliyyətinə yaranmış təhlükənin Rusiya-Azərbaycan münasibətlərinə təsirsiz ötüşməyəcəyi xüsusi narahatlıq doğurur. Respublika Veteranlar Təşkilatı və Azərbaycanın çoxsaylı veteranları da ÜAK-ın Rusiya azərbaycanlılarının mənafelərinin müdafiəsi və bu ölkə ilə qarşılıqla əlaqələrin genişləndirilməsi istiqamətindəki fəaliyyətini yüksək qiymətləndirir, təşkilat ətrafında baş verənlərdən narahat olduqlarını bildirirlər. Bizim qənaətimizə görə də, bu xoşagəlməz halın arxasında Rusiya-Azərbaycan dostluğunu qəbul edə bilməyən müəyyən qüvvələr və təşkilatların dayandığı şübhəsizdir. Biz inanırıq ki, Rusiya Federasiyasın müvafiq dövlət orqanları, bu ölkənin Ali Məhkəməsi məsələni lazımınca araşdıracaq və hər zaman qanun çərçivəsində fəaliyyət göstərən ÜAK-ın iki xalq arasındakı dostluq münasibətlərinin möhkəmləndirilməsindəki rolunu nəzərə alacaqdır. Rusiyada yaşayan azərbaycanlılar da məsələ ilə bağlı düzgün qərar veriləcəyinə və ÜAK bundan sonra da fəaliyyətini uğurla davam etdirəcəyinə inanırlar. Rusiya Ali Məhkəməsinin qərarının ədalətli və müdrik olacağına bizim də şübhəmiz yoxdur.   Respublika Veteranlar Təşkilatının sədr müavini, ehtiyatda olan polkovnik Cəlil Xəlilov.  

Azərbaycan Respublikası Müharibə, Əmək və Silahlı Qüvvələr Veteranlar Təşkilatının və Müdafiə Nazirliyinin təşkilatçılığı ilə İkinci Dünya müharibəsi veteranları üçün təntənəli bayram tədbiri təşkil olunmuşdur. RVT–nin inzibati binasının həyətində Müdafiə Nazirliyinin N saylı hərbi hissəsi tərəfindən quraşdırılmış 80 nəfərə xidmət üçün nəzərdə tutulan səyyar mətbəx və Böyük Vətən müharibəsi dövrünün hərbi geyimində olan əsgər, zabitlər veteranlara nostalji hisslər yaşadaraq, Qələbə bayramının sevincinə əlvə rəng qatmışlar. Müdafiə Nazirliyinin hərbi orkestrinin ifasında səslənən müharibə, Vətən, qəhrəmanlıq, sevgi haqqında  o illərin mahnıları bu ovqatı daha da artırmışdır. Tədbirdə Müdafiə Nazirliyinin, Respublika Veteranlar Təşkilatının əməkdaşları, ziyalılar, media nümayəndələri, gənclər iştirak etmişdirlər. Tədbirdə Təşkilatın sədr müavini, ehtiyatda olan polkovnik Cəlil Xəlilov çıxış edərək əlamətdar gün münasibətilə bütün veteranları təbik etdi, Böyük Vətən müharibəsində Azərbaycan xalqının həm ön, həm də arxa cəbhədəki fədakarlığından, əvəzsiz xidmətlərindən danışdı. O bildirdi ki, İkinci Dünya müharibəsi xalqımızın şanlı tarixinin bir parçasıdır. Qələbə Gününün canlı yaddaşı isə veteranlardır. Veteranlar bu Qələbənin yükünü çiyinlərində daşıyıblar. Bu tarixin ən əlamətdar anı isə 1945–ci il mayın 9-u Qələbə Günüdür. Xalqımız veteranları ilə hər zaman fəxr edir. Sonra veteranlar çıxış edərək onlara göstərilən diqqətə və qayğıya görə minnətdarlıq edib, keçdikləri döyüş yolundan, həyatlarının ən kəşməkəşli dövrü olan Böyük Vətən müharibəsi haqqında xatirələrini bölüşüblər. Onlar üçün hazırlanmış İkinci Dünya müharibəsini xatırladan ab-hava veteranların ürəyincə oldu. Hərbi orkestrin ifasında Respublika Veteranlar Təşkilatının Qələbənin 72 illik yubileyi münasibəti ilə hazırladığı sözləri Zəminə Xınalıya, musiqisi Şahin Musaoğluna aid “Veteranlar Marşı”  və digər musiqilər səslənmişdir. Sonda veteranlara müxtəlif hədiyyələr təqdim olunmuşdur.

AZƏRTAC xəbər verir ki, Azərbaycan Respublikasının Prezidenti İlham Əliyev və birinci xanım Mehriban Əliyeva mərasimdə iştirak ediblər. Dövlətimizin başçısı İlham Əliyev və birinci xanım Mehriban Əliyeva İkinci Dünya müharibəsinin veteranları ilə görüşdülər, onları Böyük Qələbə münasibətilə təbrik etdilər. Müharibə veteranları Prezident İlham Əliyevi və birinci xanım Mehriban Əliyevanı Qələbə Günü münasibətilə təbrik etdilər, onlara göstərdikləri yüksək diqqətə və qayğıya görə minnətdarlıqlarını bildirdilər. Vurğuladılar ki, təməli ulu öndərimiz Heydər Əliyev tərəfindən qoyulan inkişaf strategiyasını Prezident İlham Əliyev uğurla davam etdirir. Azərbaycan və onun paytaxtı Bakı şəhəri gündən-günə inkişaf edir, gözəlləşir, abadlaşır. Xanım Mehriban Əliyevanı Azərbaycanın Birinci vitse-prezidenti təyin olunması münasibətilə təbrik edən Böyük Vətən müharibəsi veteranları bildirdilər ki, dövlətimiz onlara yüksək qayğı göstərir. Onlar bu qayğıya cavab olaraq gənclərimizin vətənpərvərlik ruhunda böyümələri, Vətəninə və xalqına layiqli övlad kimi yetişmələri üçün öz bilik və bacarıqlarını əsirgəməyəcəklərini dedilər. Dövlətimizin başçısı və birinci xanım müharibə veteranlarını bir daha təbrik etdilər, onlara uzun ömür və möhkəm cansağlığı arzuladılar. Qeyd edək ki, Azərbaycan xalqı faşizm üzərində tarixi Qələbəyə sanballı töhfələr verib. İkinci Dünya müharibəsində SSRİ-nin qazandığı şanlı Qələbədə çox böyük payı olan Azərbaycan xalqı özünün 700 min oğul və qızını cəbhəyə yola salıb. Onların 300 mindən çoxu döyüşlərdə həlak olub. Həmin müharibə zamanı göstərdikləri igidliyə görə 123 nəfər Sovet İttifaqı Qəhrəmanı adına layiq görülüb, 170 mindən çox əsgər və zabitimiz müxtəlif orden və medallarla təltif edilib. Azərbaycan diviziyaları Qafqazdan Berlinədək şanlı döyüş yolu keçib, yüzlərlə həmyerlimiz isə partizan dəstələrinin tərkibində vuruşub. Bu Qələbədə Azərbaycan nefti həlledici rol oynayıb. Müharibə illərində Sovet İttifaqında hasil olunan neftin dörddə üç hissəsi, aviasiya benzini və yüksəkkeyfiyyətli yağların 85-90 faizi Azərbaycanın payına düşürdü. Azərbaycanın əsgər və zabitləri Brest, Moskva, Leninqrad, Kiyev, Stalinqrad, Ukrayna, Belarus, Pribaltika cəbhələrində cəsarətlə vuruşublar. Azərbaycanlılardan ibarət 416-cı, 402-ci, 396-cı, 223-cü, 77-ci milli diviziyalar Simferepolun, Odessanın, Polşanın, Çexoslovakiyanın və Yuqoslaviyanın azadlığı uğrunda döyüşlərdə fəal iştirak ediblər. İkinci Dünya müharibəsində şərəfli döyüş yolu keçmiş Azərbaycan övladlarının tarixi şücaətləri yaddaşlardan silinmir, bu qəhrəmanlıq gənc nəslə vətənpərvərlik nümunəsidir. Ulu öndər Heydər Əliyev 1993-cü ildə Azərbaycanda hakimiyyətə qayıdandan sonra müharibə veteranlarının hüquqlarını bərpa etdi. Ümummilli Lider onları “Xalqımızın qızıl fondu” adlandırırdı. Prezident İlham Əliyev də müharibə veteranlarının sosial problemlərinin həlli istiqamətində daim mühüm addımlar atır, 9 May - Qələbə bayramı ərəfəsində onlara birdəfəlik maddi yardımlar göstərilir. Bu isə həmin kateqoriyadan olan insanların sosial vəziyyətinin daim diqqət mərkəzində olduğunu nümayiş etdirir. Böyük Vətən müharibəsi veteranları xalqımızın fəxridir. Onların müharibə illərində göstərdikləri qəhrəmanlıq bu gün də böyük hörmətlə xatırlanır, həlak olan soydaşlarımızın xatirəsi ehtiramla yad olunur. Böyük Qələbənin qazanılmasından 72 il keçsə də, İkinci Dünya müharibəsində misilsiz şücaət göstərmiş xalqımızın xidmətləri heç vaxt öz əhəmiyyətini itirmir. Azərbaycan Prezidenti İlham Əliyev və birinci xanım Mehriban Əliyeva iki dəfə Sovet İttifaqı Qəhrəmanı, tank qoşunları general-mayoru Həzi Aslanovun ailə üzvləri, yaxın qohumları ilə görüşdülər, Qələbə Günü münasibətilə onları təbrik etdilər, xatirə şəkli çəkdirdilər. Dövlətimizin başçısı və birinci xanım iki dəfə Sovet İttifaqı Qəhrəmanı Həzi Aslanovun qəbirüstü abidəsi önünə əklil qoydular, İkinci Dünya müharibəsində misilsiz qəhrəmanlıqlar göstərən cəsur sərkərdənin xatirəsini ehtiramla yad etdilər. Prezident İlham Əliyev və birinci xanım Mehriban Əliyeva Böyük Vətən müharibəsi veteranları ilə xatirə şəkli çəkdirdilər. Fəxri qarovul dəstəsi hərbi marşın sədaları altında Prezident İlham Əliyevin qarşısından keçdi. Mərasimdə Baş nazir Artur Rasi-zadə, Milli Məclisin sədri Oqtay Əsədov, Prezident Administrasiyasının rəhbəri Ramiz Mehdiyev və digər rəsmi şəxslər iştirak edirdilər.

IV İslam Həmrəyliyi oyunlarının açılışına  bir neçə gün qaldığı müddətdə nazir Azad Rəhimov İslam Həmrəyliyi oyunları Əməliyyat Komitəsində Böyük Vətən Müharibəsinin bir qrup veteranı ilə görüş keçirib. Nazir veteranları Qələbənin 72-ci ildönümü münasibətilə təbrik edərək, onların vətən, xalq qarşısında əvəzsiz xidmətlərindən, gənc nəslə nümunə olmalarından danışıb və hər birinə  can sağlığı arzulayaraq,   bu səpkili görüşlərin ardıcıl olmasının vacibliyini bildirib. Daha sonra Müharibə, Əmək və Silahlı Qüvvələr Veteranları təşkilatının sədr müavini Cəlil Xəlilov veteranları daim diqqətdə saxladığına və səmimi qəbula görə Gənclər və İdman Naziri Azad Rəhimova təşəkkürünü bildirmişdir.Tədbirin yekununda nazir Azad Rəhimov  Veteranlara  IV İslam Həmrəyliyi oyunlrının açılış mərasiminə biletlər və eyni zamanda, Gənclər və İdman Nazirliyi tərəfindən hazırlanmış xüsusi hədiyyələr təqdim etdi, onlarla xatirə şəkili çəkdirdi. 

08 may 2017-cı il tarixində RVT-nin inzibati binasında Azərbaycan Respublikası Müdafiə Nazirinin müavini, general-leytenant Kərim Vəliyevlə İkinci Dünya müharibəsi veteranlarının görüşü keçirilmişdir. Tədbir İkinci Dünya müharibəsi zamanı həlak olanların, Azərbaycanın müstəqilliyi, ərazi bütövlüyü uğrunda canlarından keçmiş şəhidlərin xatirəsinin bir dəqiqəlik sükutla yad edilməsi ilə başlanmışdır. Görüşdə, RVT-nin sədri general-mayor Dadaş Rzayev, general-polkovnik Tofiq Ağahüseynov, Müdafiə Nazirliyinin və Respublika Veteranlar Təşkilatının əməkdaşları, veteranlar iştirak edirdilər. Tədbiri giriş sözü ilə Respublika Veteranlar Təşkilatının sədr müavini, ehtiyatda olan polkovnik Cəlil Xəlilov açaraq, veteranlara göstərilən dövlət qayğısından danışmış, onların Azərbaycan Respublikasının Prezidenti, Ali Baş Komandan cənab İlham Əliyev tərəfindən daim diqqət mərkəzində saxlandığını,  problemlərinin vaxtında həll olunduğunu qeyd etmişdir. Cəlil Xəlilov ölkə rəhbərliyinin yüksək münasibətindən nümunə götürən müvafiq dövlət orqanlarının da veteranlara qayğıkeşliklə yanaşdıqlarını, alman faşizmi üzərində qələbənin 72-ci ildönünümü ərəfəsində general-leytenant Kərim Vəliyevlə bugünki görüşün baş tutmasının məhz bunun əyani sübut olduğunu bildimişdir. Son günlər İkinci Dünya müharibəsi veteranları ilə ölkənin bir sıra dövlət orqanlarında silsilə görüşlərin keçirilməsinin doğrudan da sevindirici olduğunu qeyd edən C.Xəlilov hazırkı görüşün ənənəvi xarakter daşıdığını və xüsusi əhəmiyyət kəsb etdiyini vurğulamışdır. Hər il alman faşizmi üzərində qələbə günü ərəfəsinə təsadüf edən Müdafiə Nazirliyi rəhbərliyinin İkinci Dünya veteranları ilə görüşləri olduqca səmimi və yadda qalan olur. Azərbaycan ordusunun son dövrlərdəki uğurları ilə qürur duyan veteranlar belə görüşlər zamanı işğal altındakı torpaqlarımızın düşməndən tezliklə azad edilməsi üçün ordumuzun daha da güclənməsi, qələbə əzminin artması istiqamətində təcrübələrini bölüşür, hərbçilərimizə öz fikir və tövsiyələrini çatdırırlar. C.Xəlilov İkinci Dünya veteranlarının sayının günü-gündən azaldığını narahatlıqla bildirərək, onların xüsusi diqqətlə əhatə olunmalarının zəruriliyini qeyd etmişdir. O, həmçinin, İkinci Dünya müharibəsi veteranlarının hər zaman Azərbaycan ordusunun yanında olduğunu, gənc əsgər və zabitlərdə vətənpərvərlik hissinin artırılmasında əvəzsiz xidmət göstərdiklərini vurğulamışdır. Müdafiə Nazirinin müavini, general-leytenant Kərim Vəliyev Müdafiə Naziri general-polkovnik Zakir Həsənovun veteranlara salamlarını və təbriklərini çatdıraraq, İkinci Dünya müharibəsinin tarixdə ən qanlı müharibə hesab edildiyini və 1945-ci ilin 9 may gününün tarixə qızıl hərflərlə yazıldığını vurğulamışdır. Qələbə gününün bütün tərəqqipərvər bəşəriyyətin, sülhsevər insanların bayranı olduğunu qeyd edən nazir müavini bu qələbənin əldə edilməsinə Azərbaycanın verdiyi böyük töhfələrdən danışmış, əvəzsiz xidmətlərinə görə veteranlara dərin minnətdarlığını bildirmişdir. K.Vəliyev 9 may qələbə gününün ildən-ilə daha böyük təmtərahla qeyd edildiyini, bunun Ümummilli lider Heydər Əliyevin veteranlara verdiyi böyük dəyərin və diqqətin göstəricisi və nəticəsi olduğunu vurğulamış, hazırda Ali Baş Komandan İlham Əliyev tərəfindən bu siyasətin uğurla davam etdirildiyini bildirmişdir. O, İkinci Dünya veteranlarının, ümumən Respublika Veteranlar Təşkilatının gənclərin hərbi-vətənpərvərlik ruhunda tərbiyə olunmasında xidmətlərindən danışmış, gənclərin torpağına, xalqına sədaqətli insanlar kimi yetişməsi, hərbi xidmətə hazırlanmaları istiqamətində aparılan fəaliyyəti yüksək qiymətləndirmişdir. O, Şuşanın işğalı gününə təsadüf edən bu görüşün növbəti illərdə Şuşada keçiriləcəyinə əminlik ifadə etmişdir. Daha sonra Müdafiə Naziri, general-polkovnik Zakir Həsənovun 9 may Qələbə günü münasibətilə imzaladığı əmr veteranların diqqətinə çatdırılmış və həmin əmrə müvafiq olaraq bir qrup İkinci Dünya müharibəsi veteranına pul mükafatı və qiymətli hədiyyələr təqdim edilmişdir. Müdafiə Nazirinin müavini, general-leytenant Kərim Vəliyev hədiyyələri təqdim edərək, bayram münasibətilə veteranları bir daha təbrik etmiş, onlara ən xoş arzularını çatdırmışdır. Sonda İkinci Dünya müharibəsi veteranları adından Fatma Səttarova və Daməd Nəbiyev Müdafiə Nazirliyinin rəhbərliyinə və kollektivinə onlara göstərilən diqqət və qayğıya görə minnətdarlıqlarını bildirmiş, işğal altında olan torpaqlarımızın tezliklə azad ediləcəyinə və Azərbaycan Ordusunun parlaq qələbəsinə inamlarını ifadə etmişlər. General-leytenant Kərim Vəliyev veteranlarla xatirə şəkli çəkdirmişdir.

28 aprel 2017-ci il tarixində Azərbaycan Respublikası Müharibə, Əmək və Silahlı Qüvvələr Veteranları Təşkilatında görkəmli alim və hərbi xadim Kərim Kərimovun anadan olmasının 100 illik yubileyi ilə bağlı Respublika Veteranlar Təşkilatı, Azərbaycan Respublikası Gənclər və İdman Nazirliyi, Azərbaycan Respublikası Milli Aerokosmik Agentliyinin birgə təşkilatçılığı ilə Elmi-praktik konfrans keçirilmişdir. Elmi-praktik konfrans iştirakçıları Azərbaycanın müstəqilliyi, ərazi bütövlüyü uğrunda canlarından keçmiş bütün şəhidlərimizin xatirəsini 1 dəqiqəlik sükutla yad etmişlər. Konfransda Milli Aerokosmik Agentliyinin baş direktorunun birinci müavini, texnika elmlər doktoru Tofiq Süleymanov, Təbii ehtiyatların Kosmik Tədqiqi İnstitunun direktoru, texnika elmlər doktoru Fəxrəddin Ağayev, İkinci Dünya müharibəsi veteranları general-polkovnik Tofiq Ağahüseynov, təyyarəçi mayor Damət Nəbiyev, keçmiş Sərhəd Qoşunlarının komandanı general-mayor Abbasəli Novruzovun,  kinorejissor, Azərbaycanın Xalq artisti Vasif Babayev, Kərim Kərimovun yaxın qohumu polkovniki Oqtay Əhmədov, veteranlar, ziyalılar, gənclər, media nümayəndələri iştirak etmişlər. Tədbiri giriş sözü ilə Respublika Veteranlar Təşkilatının sədr müavini, ehtiyatda olan polkovnik Cəlil Xəlilov açmış, Kərim Kərimovun həyatı və fəaliyyəti barədə geniş məlumat verərək demişdir: Məlum olduğu kimi, Azərbaycan Respublikasının Prezidenti cənab İlham Əliyev 30 yanvar 2017-ci ildə xalqımız qarşısında mühüm xidmətlər göstərmiş, Kosmik Uçuşlar üzrə SSRİ Dövlət Komissiyasının sədri, Sovet İttifaqı Qəhrəmanı, Dövlət və Lenin mükafatları laureatı, Azərbaycan Milli Elmlər Akademiyasının fəxri üzvü olmuş Kərim Abbasəli oğlu Kərimovun anadan olmasının 100 illik yubileyinin keçirilməsi haqqında Sərəncam imzalamışdır. Respublika Veteranlar Təşkilatı, Azərbaycan Respublikası Gənclər və İdman Nazirliyi, Azərbaycan Respublikası Milli Aerokosmik Agentliyinin birgə təşkilatçılığı ilə baş tutan bu Elmi-praktik konfrans da həmin sərəncamın həyata keçirilməsi ilə bağlıdır. Kərim Kərimov haqqında məruzələr dinləyəcəyinizi nəzərə alaraq, mən onun həyatı və fəaliyyəti barədə qısa qeydlərlə kifayatlənəcəyəm. O, 1917-ci ildə Bakının Pirşagi kəndinda neftçi ailəsində anadan olmuşdur. Hələ orta təhsil dövründən radiotexnikaya maraq göstərən Kərim 1936-cı ildə Azərbaycan Sənaye İnstitutuna daxil olmuş, ali təhsil aldığı vaxt Azərbaycan radiosuna işə qəbul edilmiş, bir müddət sonra isə Mərdəkan radio qovşağının müdiri təyin olunmuşdur. 1941-ci ildə İnstitutu elektromexanik mühəndis kimi bitirən Kərim Kərimova istedadına görə, 1942-ci ildə Dzerjinski adına Artilleriya Akademiyasına daxil olmaq üçün təyinat verilir. Yüksək biliyə malik Kərim birbaşa akademiyanın V kursuna daxil olmuş, 1943-cü ildə buranı topçu-mühəndis ixtisası üzrə bitirmişdir. O, "Katyuşa" adı ilə tanınan yaylım atəş qurğusu üzrə mütəxəssis kimi hazırlanmışdır. Öz işinə can yandıran, silahın təkmilləşdirilməsi barəsində bir neçə dəyərli təklif irəli sürən Kərim Kərimov həmin vaxtdan həyatını raket texnikası ilə bağlamış, bu texnikanın inkişafı naminə elmi və fiziki potensialını əsirgəməmişdir”. C.Xəlilov daha sonra Kərim Kərimovun keçmiş SSRİ və Azərbaycan elminə verdiyi töhfələrdən, SSRİ-də Aerokosmik sahənin inkişafındakı müstəsna xidmətlərindən danışmışdır: “K.Kərimov Baykonur kosmodromunun əsası qoyulan gündən Kosmik Gəmilər üzrə Dövlət Komissiyasının tərkibinə daxil edilmişdir.  SSRİ-də kosmik aparatların yaradılmasında, dünyada ilk dəfə insanın, Yuri Qaqarinin kosmosa göndərilməsində onun da rolu az olmamışdır. Kərim Kərimovun istedadını və təşkilatçılıq qabiliyyətini yüksək qiymətləndirən məşhur konstruktor Sergey Korolyov 1966-cı ildə onun Kosmik Gəmilər üzrə Dövlət Komissiyasının sədri təyin edilməsinə nail olmuşdur. O, bu məsul vəzifədə 25 il çalışmışdır. Ancaq bütün bu fəaliyyətlər necə deyərlər, kadr arxasında qalırdı. İnsanlar yalnız kosmonavtları tanıyır, onları hazırlayanlar, bütün fəaliyəti təşkil edənlərin adı isə gizli saxlanılırdı. O dövrdə sovet kosmonavtikasının fəxri sayılan, alim-mühəndis zehninin qələbəsi kimi qəbul edilən kosmik aparatlar K.Kərimovun fəal iştirakı və birbaşa rəhbərliyi ilə yaradılmışdır. Onların sırasında yeni nəsil "Soyuz" kosmik gəmiləri, "Salyut" orbital stansiyası, çoxmodullu "Mir" stansiyası vardı. Azərbaycanla əlaqəni kəsməyən, Azərbaycan Elmlər Akademiyasının Aerokosmik Tədqiqatlar Mərkəzinə əlindən gələn köməkliyi göstərən general bu sahədə bir çox azərbaycanlı alimin fəaliyyəti və inkişaf etməsi üçün şərait yaratmışdır. 1991-ci ildə istefaya çıxan Kərim Kərimov Uçuşları İdarəetmə Mərkəzinin məsləhətçisi olmuşdur. Kərim Kərimov iki dəfə Lenin, Qırmızı Əmək Bayrağı, Qırmızı Ulduz, həmçinin Azərbaycan Respublikasının “Şöhrət” ordenlərinə  layiq görülmüş və çoxlu medalla təltif olunmuşdur. O, 2 dəfə dövlət mükafatı almışdır”. C.Xəlilov çıxışını Ulu öndər Heydər Əliyevin 15 il əvvəl dediyi təbrik sözləri ilə bitirmişdir: “Sizin əməyiniz istər dövlət, istərsə də kosmik elm və texnikanın görkəmli nümayəndələri tərəfindən yüksək qiymətləndirilmişdir. Sizin topladığınız təcrübə və hərtərəfli biliklər ölkəmizdə kosmik tədqiqatların inkişafına, şübhəsiz töhfəsini verəcəkdir”. Sonra Kərim Kərimovun çoxsahəli fəaliyyəti barədə Milli Aerokosmik Agentliyinin baş direktorunun birinci müavini, texnika elmlər doktoru Tofiq Süleymanov, Təbii ehtiyatların kosmik tədqiqi institunun direktoru, texnika elmlər doktoru Fəxrəddin Ağayevin məruzə etmiş və general-polkovnik Tofiq Ağahüseynovun, e/o polkovnik Oqtay Əhmədovun çıxışları dinlənilmişdir. Onlar Kərim Kərimov haqqında xatirələrini bölüşmüş, kosmonavtika elminə töhfələrindən danışmış, onun xatirəsini daim  əziz tutulduğunu, qədirbilən xalqımız tərəfindən yüksək qiymətləndirildiyini bildirmişlər. Çıxışlardan sonra rejissor Vasif Babayev Kərim Kərimov haqqında çəkdiyi sənədli televiziya filmi nümayiş etdirilmişdir. Kinorejissor, Azərbaycanın Xalq artisti Vasif Babayevə RVT Rəyasət Heyətinin qərarı ilə verilmiş “Veteran həmrəylilyi” medali ona təqdim olunmuşdur.